یکی از راه های انتقال گاز طبیعی از محل استخراج و فرآوری آن، به محل مصرف، استفاده از خطوط انتقال گاز طبیعی است. با توجه به اینکه انتقال گاز از طریق خطوط لوله در فاصله های کمتر از 3000 کیلومتر، نسبت به سایر روش های انتقال (نظیر مایع کردن گاز طبیعی – LNG – و انتقال به صورت مایع) هزینه های سرمایه گذاری و عملیاتی پایین تری را طلب میکند و از پیچیدگی و دانش فنی کمتری برخوردار است، استفاده از این روش در بیشتر کشورهای دنیا از جمله ایران، مرسوم شده است. [1]
به لحاظ سرمازایی، فرآیندهای مایع سازی گاز طبیعی ( LNG ) را می توان به سه دسته گروه اصلی فرآیند مایع سازی آبشاری، چرخه مایع سازی مبرد چندجزئی و چرخه مایع سازی اکسپندری تقسیم نمود. [2]
فرآیند مبرد چندجزئی یک طبقه ای، ساده ترین نوع فرآیندهای مبرد چندجزئی می باشدو در این فرآیند گاز طبیعی در یک مبدل حرارتی توسط مبرد چندجزئی (که مخلوطی از نیتروژن به همراه هیدروکربن های با نقطه جوش پایین می باشد) خنک شده و مایع می شود. ترکیب مبردها به عواملی نظیر فشار و ترکیب گاز خوراک و دمای محیط وابسته است. [1,2]